هر چیزی که خراب می شود، تقصیر من است.
اگر من آن کار را نکرده بودم، الان همه چیز خوب بود.
اگر من مادر بهتری بودم، الان بچه هایم به مدارج بالاتری رسیده بودند.
اینها افکاری است که در ذهن فردی می گذرد که دچار احساس مسئولیت افراطی است.
مسئولیت تمام بدبختی ها و ناامیدی ها، از کوچک و بزرگ، با اوست.
پریسا وحیدی هستم کارشناس ارشد روانشناسی. امیدوارم از این مطلب استفاده کرده باشین. حتما نظرات یا سوالات خودتون در مورد این مطلب همینجا بنویسین.