درباره وسواس کندن مو بیشتر بدانیم

درباره وسواس کندن مو بیشتر بدانیم

اولین بار در سال ۱۸۸۹ فردی به نام فرانسوا هالوپو واژه ی تریکوتیلومانیا را نام برد که از آن تحت عنوان وسواس کندن مو ترجمه شده است.

این اختلال جزئی از مجموعه اختلالات وسواس در روانشناسی بالینی به شمار می آید که در آن فرد به سبب یک تنش فزاینده شروع به کندن موی سر یا نواحی مختلف بدن میکند تا با این کار خودش را آرام کند.

 

به دلیل همین مکانسیم مشابه به وسواس در حوزه اختلالات وسواس در DSM امده است.

این افراد پس از مدتی موی ناحیه مورد نظر را از دست میدهند.

 

فرق ریزش سکه ای مو و وسواس کندن مو

تشخیص اینکه موی ناحیه مورد نظر توسط خود فرد کنده شده یا به شکل سکه ای تحت فشار و استرس ریزش داشته بسیار مشکل است .

به همین دلیل اغلب کسانی که به دکتر های پوست و مو مراجعه میکنند اگر خودشان اعتراف نکنند که بخش مورد نظر را کنده اند معمولا تشخیص ریزش سکه ای مو را میگیرند.

اما به طور کلی یکی از راه های تشخیص افتراقی ریزش سکه ای از کندن مو این است که ریزش سکه ای در اغلب موارد گسترش میابد و تحت استرس های گوناگون زندگی بیشتر میشود.

اما وسواس کندن مو معمولا گسترشی ندارد مگر اینکه خود فرد نواحی مختف دیگری را شروع به کندن بکند.

 

فرق درمان هر کدام

مسئله اساسی در درمان برای ریزش سکه ای دارو هایی که پیاز مو را مجدد تحریک میکنند مثل کورتن است و درمان برای وسواس کندن مو قرارگیری در پروسه رواندرمانی است.

اگرچه در عمل هر دوی این افراد باید به پزشک پوست و مو مراجعه کنند اما فردی که دچار وسواس کندن مو است اگر بخواهد علت و ریشه اصلی را بیابد باید به یک روانشناس و یا روانکاو مراجعه کند.

 

میزان شیوع وسواس کندن مو

حدودا ۳ تا ۶ درصد از مردم جهان به این اختلال دچار هستند.

این درحالی است که نسبت زن به مرد حدود ۱۰ به یک است.

اما به طور کلی شاید این عدد به این خاطر بوده است که مرد ها کندن موی خود را بیشتر از زن ها مخفی میکنند.

اگر کندن مو از کودکی آغاز شود در آن حالت نسبت زن و مرد یکی است.

 

سن شروع

معمولا غالب افراد اوایل و یا اواسط نوجوانی به به این اختلال دچار میشوند.

این افراد در اکثر مواقع یا تک فرزند هستند و یا فرزند ارشد خانواده اما میتواند در نمونه های دیگر این افراد متغییر باشند.

 

همبودی های وسواس کندن مو

این اختلال معمولا با وسواس جبری یا OCD، اضطراب، سندرم توره یا تیک توره، اختلال خوردن یا افسردگی، اختلال شخصیت وسواسی جبری، مرزی و خودشیفته می آِید.

 

علل اصلی وسواس کندن مو

در اغلب موارد موقعیت پر استرس، آشفتگی روابط کودک مادر، ترس از تنها ماندن و یا نوعی فقدان و از دست دادن چیزی منجر به پیدایی وسواس کندن مو میشود.

این افراد معمولا در کودکی رابطه پر استرسی را با مراقب روانی خود یا مادر گذرانده اند به گونه ای که دنیا را محل خطر میبینند و اضطراب فزاینده ای را همراه خود در موقعیت های گوناگون اجتماعی دارند.

در مواردی دیگر با بررسی های ابزار های علوم شناختی حجم برخی از نواحی مغزی این افراد کوچکتر بوده مثل: لنتیکولیت و پوتامن چپ.

 

انواع کندن مو

به طور کلی دو نوع کندن مو وجود دارد:

    1.  هشیارانه و عمدی که معمولا برای کنترل تجربیات شخصی ناخوشایند مانند میل شدید، حس های بدنی مثل خارش یا سوزش است.
    2. ناخودآگاهانه که در حالت انزوا رخ میدهد و فرد به یک باره به خود میآید و متوجه میشود که دستش در مو هایش است و در حال کندن آن هاست. این افراد گاهی به خود می آیند و میبینند تمام اطراف آن ها روی زمین مو ریخته است.

 

 

سیر وسواس کندن مو

اغلب این اختلال اختلالی مزمن است و برای بیمار حالت بدی را ایجاد میکند.

این اختلال اگر قبل از ۶ سالگی رخ دهد برخلاف تمام اختلالات دیگر که هر چه زودتر شروع شوند کار را سخت تر میکنند.

قبل از ۶ سالگی برای اختلال وسواس کندن مو از جمله پیش آگهی های خوب به شمار میآید.

شروع بعد از ۱۳ سالگی از نوع شروع دیرهنگام بوده و سیری مزمن تر برای بیمار ایجاد میکند.

اما در هر حال بستگی به ویژگی های شخصیتی فرد دارد.

اگر فرد برای درمان مراجعه بکند تا به کمک درمانگر اظراب نهفته و یا تنش نهفته درون آن را واکاوی بکند و به آن بپردازد میتواند این رفتار خود را کنترل بکند و از اسیب های بیشتر جلوگیری بکند.

 

درمان

نکته قابل توجهی که در درمان این نوع اختلالات وجود دارد این است که در رواندرمانی آنها درمانگر به جای تغییر رفتار کندن مو، اضطراب نهفته و یا تنش نهفته پشت آن ها را مورد واکاوی قرار میدهد و به آن میپردازد چرا که همه این افراد اگر بتوانند ابتدا تنش را حل کنند در نتیجه رفتار کندن مو از ان ها سر نمیزند.

گاهی اوقات ذهن آگاهی و یا آگاه شدن فرد از اینکه در حال کندن موی خود است میتواند کمک بزرگی به جلوگیری از ادامه آن بکند.

درنتیجه اگر گرفتار کندن مو هستید و ناراحتی همراه آن شما را ازار میدهد باید این پیشنهاد را به شما بکنم که حتما به یک روانشناس یا روانکاو مراجعه بکنید چرا که تنهایی از پس آن بر آمدن به شدت سخت است و این را میدانم که حتما در این مواقع به کمک نیاز داریم.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *